گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
دیوان عطار
مختارنامه
 شمارهٔ ۳۷


چون پنجه سال خویشتن را کُشتم

بر عمرِ نهاد سالِ شصت انگشتم

شک نیست که شست را کمانی باید

چون شصت تمام شد کمان شد پشتم